Afronding 'rondom Leuven'.

Tenslotte besluiten we deze "rondom-Leuven-toer" met een abdijbezoek.

Dit einde situeert zich in Vlierbeek, en wel bij de voormalige Benedictijnenabdij, gesticht ca. 1125. De oorspronkelijke houten primitieve gebouwen werden midden 12^de eeuw door nieuwe vervangen. In den beginne nog afhankelijk van de abdij van Affligem, ontsloeg de paus in 1163 Vlierbeek van alle onderdanigheid tegenover deze abdij. De macht en de welstand van de abdij werd onderbroken in 1572, toen ze werd platgebrand door de troepen van de prins van Oranje (Willem de Zwijger). De wederopbouw gebeurde in twee grote bouwperioden., en startte omstreeks 1776. Maar alleen de kerk en een gedeelte van het abtskwartier werden voltooid. Want in 1796 werd de abdij door het Franse bewind opgeheven.

.Meer info:    http://www.belgiumview.com/belgiumview/tl1/view0002135.php4

En nu hoog tijd om onze dorst te lessen:   http://www.rozenkrans.be/

Ter herinnering: de Rozenkrans was 'in illo tempore' het ontmoetingscafé voor de Leuvense universitaire studenten (voor wie de oude markt schuwde)... 

Schol vanwege LeoPol.

Rondom Leuven - vervolg

Een heel eind verder, rechts van de Mechelse poort en ten noorden van Leuven, bevind zich de Keizersberg. In de 13^de eeuw werd hier de hertogelijke burcht opgericht. Oorspronkelijk resideerden deze hertogen in het centrum van de stad, op ’s Hertogeneiland, vlakbij de Predikherenkerk. Maar vooral om veiligheidsredenen verlieten ze het centrum van Leuven en bouwden (hogerop) een nieuwe burcht in het noorden van de stad. Onder de (autochtone) Leuvenaars is deze heuvel bekend onder de naam 'Boelenberg' of 'Borgberch'. Onder meer Karel V was hier een vaste klant. Toen Karel keizer werd, liet hij de burcht te Leuven uitbreiden en verfraaien. De humanisten van de universiteit gaven aan het kasteel (of burcht) de vleiende naam "Castrum Caesaris", het slot van de keizer. Vandaar de naam Keizersberg of Caesarsberg.

In de 18^de eeuw werd de burcht afgebroken. Op deze plaats bouwden de Benedictijnen in 1890-1928 een ruime abdij in sobere neoromaanse stijl, gedeeltelijk omringd door gekanteelde muren. Ze werd opgericht als studiehuis door de monniken van de abdij van Maredsous.

De grote toegangspoort draagt het wapenschild van Keizer Karel.

Het stenen O.-L.-Vrouwbeeld (9 m hoog, en met voetstuk zelfs 15 m) valt hier zeker op.

O.-L.-Vrouw kijkt met open armen toe op het reilen en zeilen in Leuven. 

Meer info:   http://www.keizersberg.be/

Groetjes van LeoPol.

Dankbaarheid.

Beste lezers,

Af en toe wil ik ook eens een mooi gezegde, aangrijpende tekst, scherpe uitspraak aan dit blog toevoegen...


En ik start met een tekstje van van de u wel bekende LEO TOLSTOI:

"Ik heb nooit mijn lot beklaagd of gemord. Eens echter, toen ik zonder schoeisel was en geen schoenen kon kopen, begon ik te morren. Met een zwaarmoedig hart ging ik toen een moskee in Kufa binnen en ik zag daar een man die geen benen had.
Toen dankte ik God erom dat ik nog beide benen bezat en mij alleen maar schoenen ontbraken om ze te bekleden."



En ik besluit met een uitspraakje van 'August Von Kotzebue':  

"Dankbare mensen zijn als vruchtbare akkers: zij geven het ontvangene tienmaal terug."

















Dankbare groetjes aan al onze vrienden en echte kameraden.

LeoPol.

Jezuïetenhof

En we wandelen, stappen, fietsen, ... oh ja, er bestaat ook nog zoiets als een auto... verder.

Wanneer je de voormalige priorij (zie vorig schrijvertje) links laat liggen en de Celestijnenlaan volgt, liggen aan uw linkerkant heel wat universiteitsgebouwen. Hier wordt nog uitgebreid les gevolgd (?)!

Aan je linkerkant ligt ook een lange dreef (met ernaast o.m. de IMEC-gebouwen). Deze dreef voert doorheen een bos naar Egenhoven. Ga op zoek naar het Jezuïetenpachthof, een oude 17^de eeuwse boerderij, omgevormd tot een reeks woonhuisjes. Wandel onder de poort naast restaurant Arenberg door en je botst op dit Jezuïetenhof met een prachtige duiventil boven een korfboogpoort, horend bij het vroegere hoevegebouw. Deze stevige vierkante duiventoren met tentdak en windwijzer valt hier op.

Volg rechtdoor de bosweg (negeer gerust het bord “privaat domein”, dat hier illegaal hangt) tot je een honderdtal meters verder aan je rechterkant een hoge gietijzeren poort ziet. Je kan erdoor lopen tot aan een tweede gelijkaardige poort. Tussen de bomen ontwaar je dan het voormalige buitengoed van de jezuïeten. 
Nadien is dit eigendom van het jozefietencollege in Leuven (op de Oude Markt) geworden. Nu is het eigendom van de stad Leuven.

Dit merkwaardig landhuis in traditionele burgerstijl (17^de eeuwse bak- en zandsteenstijl) is een architecturaal juweel van voornaamheid, evenwicht en zuiverheid in lijn en volume. Met wat geluk staat de poort open en kan je het van naderbij bewonderen (mits het nodige respect!).

Wat meer info:   http://inventaris.vioe.be/dibe/relict/42587

Voor de natuurliefhebbers: het gebied er rond is een zeer aangenaam wandel- en fietsgebied.

Wandel-, stap- of andere groetjes.


LeoPol.